Relacja z 6. targów książki w Warszawie 2015

Czytając pełne entuzjazmu relacje innych blogerów, zastanawiam się co ja mam napisać. I przede wszystkim, czy oni naprawdę byli w tym samym miejscu co ja?

Na Warszawskich targach książki byłam w sobotę. Do Warszawy dojechałam chwilę przed 10 rano, więc miałam czas aby spokojnie dojść do wejścia głównego, gdzie miałam się zarejestrować. Z tym trochę zamieszania było, ale w końcu się udało i zdobyłam identyfikator. 

Tak jak mówiłam, byłam na miejscu od samego otwarcia, więc nie było jeszcze tak dużo ludzi. Trochę czasu spędziłyśmy z koleżankami przy stoiskach antykwariatów, a później udałyśmy się na górę, do wydawnictw, które chciałam odwiedzić. Tutaj czekało na mnie spore zawiedzenie. Spodziewałam się naprawdę niskich cen książek, byłam pewna że kupię ich tyle, że nie będę mogła donieść ich do pociągu. Ale moje marzenie o targaniu wielkich ilości książek nie spełniło się. Za bardzo zwracałam uwagę na ceny książek. <mój portfel się ucieszył>

Jeśli ktoś zazwyczaj kupuje w empiku gdzie, nie oszukujmy się, ceny są dosyć wysokie, to targowe zniżki - w większości -20%, były dla niego spełnieniem marzeń. Dla mnie przyzwyczajonej do arosowego -30%, były słabą alternatywą. Więc kupiłam jedną książkę, jedną którą ciężko nazwać pełnowymiarową książką i jedną na stoiskach pod stadionem. Uznałam, że książki które planowałam kupić na targach, kupię na aros.pl. Cóż, opłacało się, bo za te pieniądze na targach kupiłabym trzy książki, a z arosa zamówiłam cztery (do końca maja promocja -35%)

Później znów wróciłyśmy do antykwariatów, ale było tak dużo ludzi, że ciężko było się przepchać do książek. Chciałam tam kupić „Wielkiego Gatsby’ego”, „Buszującego w zbożu” itd. Ale niestety nie udało mi się nigdzie ich znaleźć. <co dziwne, prawie na każdym stoisku był „Zmierzch” i „Harry Potter”, za to Gatsby’ego brak>

Poza tym z takich śmieszno-smutnych historii, to nie sprawdziłyśmy z dziewczynami powrotnych pociągów, więc godzinę spędziłyśmy na peronie czekając na pociąg i czytając na głos „Krainę lodu”. <ludzie musieli mieć niezły ubaw, widząc trzy dziewczyny czytające na głos książkę dla dzieci>

Mimo to dzień uważam za udany. Miło było pochodzić pomiędzy tyloma książkami, patrzeć na ludzi, którzy z zadowoleniem kupują książki. Widziałam tyle dzieci, które kupowało książki, że aż serce rośnie, że czytanie jednak nie umarło w tym pokoleniu. 

Poza tym wzięłyśmy udział w quizie o Francji, wygrałyśmy książeczki i naklejki oraz mogłyśmy spróbować pysznego jedzenia <największy plus, jak dla mnie>.

Była to naprawdę fajna przygoda, kolejne doświadczenie, dobrze spędzony czas. Myślę, że pojadę za rok, nawet jeśli nie nakupiłam sobie książek, to w przyszłym roku udam się tam aby dobrze się bawić i chociaż popatrzeć na książki. 

 --czytanie "Krainy lodu" na dworcu--czekamy na pociąg--

--stadion przez bardzo brudne okna pociągu--czytanie w pociągu--

Książki, które kupiłam

 PS. Przepraszam za bardzo słabą jakość zdjęć i to, że nie ma żadnego ze środka targów, ale jak pomyślałam o robieniu zdjęć, to już byłyśmy dawno stamtąd wyszłyśmy.