Moja książkowa jesień

Wiatr okalający twarz, promyki słońca przebiegające między gałęziami drzew. Czerwone, pomarańczowe i brązowe liście spadające z drzew, chrzęszczące pod nogami. Po wyczerpującej nauce w szkole, w końcu możesz wrócić do domu. Wejść do kuchni i zrobić sobie kawę z syropem piernikowym albo gorące kakao, ogrzewające zmarznięte place. Założyć ogromny sweter. Następnie zawinąć się w koc, usiąść na kanapie, chwycić książkę i zagłębić się w lekturze na długie godziny. 

Idealne książki na jesienne popołudnia i wieczory? 

Ja we wrześniu zazwyczaj czuję silną potrzebę przeczytania czegoś, co przypomni mi o wakacjach. Książki z serii o Percym Jacksonie są wprost stworzone do jesiennego czytania. Ich akcja zazwyczaj zaczyna się w czerwcu i kończy na przełomie września i sierpnia. Bohaterowie przeżywają przygody, walczą z potworami oraz próbują nie podpaść greckim bogom. Do tego niezła dawka humoru, który poprawi nastrój nawet w najgorszy dzień.

 A jeśli już mowa o najgorszym dniu, to na właśnie taki czas, gdy słońce chowa się za chmurami (a na jesień często mu się to zdarza), to najlepsza jest Regina Brett. Wszystko jedno czy pod ręką mam „Bóg nigdy nie mruga”, czy „Jesteś cudem”,  a akurat brakuje mi siły do życia, chwytam za którąkolwiek. Wystarczy kilka zdań i już czuję się lepiej. Wiem, że nie muszę być najlepsza, że nie wszystko nie musi mi się udawać, że to jaka jestem wystarcza. I że czasem warto odpuścić. Jeśli macie gorsze chwile, a na pewno tak jest, to nie-tylko-na-jesień polecam Reginę Brett.

 Wrzesień zazwyczaj przypomina mi o przemijającym czasie. Już wielokrotnie łapałam się na tym, że spadające liście za oknem i jesienna mżawka, nastrajały mnie do powrotu do książek, które czytała mi mama i znajdowania podobnych. Nie chcę podawać tu konkretnej książki, bo każdy z nas ma swoje własne klasyki z dzieciństwa. Moje to z pewnością „Pollyanna”, „Pajęczyna Szarloty”, „Doktor Dolittle i jego zwierzęta”. Tamtej jesieni odkryłam również „Zaczarowane baletki”, które są klasykiem mojej siostry, a od zeszłego roku także moim. Teraz również mam ochotę się za nie zabrać. Albo poszukam czegoś nowego, być może trafi na „Małe kobietki” czy „Anię z Zielonego Wzgórza”, którą pogardziłam w piątej klasie. 

Pokazałam listę moich jesiennych książek, ale najważniejsze to aby tej jesieni nie zmarnować. To moja ukochana pora roku, więc chcę nacieszyć się kolorowymi liśćmi, które ożywiają szary krajobraz. Deszczem stukającym o szybę, słońcem odbijającym się z kałużach. Dużymi, grubymi swetrami oraz wieczorami pod ciepłym kocykiem z herbatką.

Życzę wam miłej jesieni, oby była jak najbardziej jesienna!

Post powstał w ramach akcji  #jesienzfeeria.

Wydarzenie na facebooku: klik

Fanpage: FeeriaYoung